Desiree Kumar: de Gingko



Gingko Biloba

Zie dit kleinood in mijn gaarde:
boomblad uit de oriënt,
siert met zijn geheime waarde,
ingewijden welbekend.

Leeft het als een enkel wezen,
innerlijk in twee gedeeld?
Of vormt juist het uitgelezen
tweetal één herkenbaar beeld?

Langzaam rijpende ideeën
werpen op die vragen licht.
Voel je niet dat ik in tweeën
eenling ben in mijn gedicht?

Goethe


De Ginkgo

De naam
De Ginkgo heet Ginkgo biloba L. Maar wordt ook Japanse tempelboom, geheugenboom of Goetheboom genoemd. Gingkyo betekent in het Japans zilveren abrikoos. Het woord is op zijn beurt weer afgeleid uit het Chinees.
Linnaeus vormde uit het woord “bis” (twee) en “lobus” (lob) biloba, wat verwijst naar het tweelobbig  ingesneden blad.

Herkomst, vindplaats en beschrijving
De Ginkgo komt oorspronkelijk uit China. Hij gedijt het beste in een gematigd klimaat in zon of lichte schaduw. Hij is zeer sterk bestand tegen negatieve omgevingsinvloeden. Toen in 1946 een atoombom op Hiroshima viel, ontsproten het volgende voorjaar op enkele honderd meters van het ontploffingscentrum twee volledig platgebrande ginkgo's. Een daarvan staat nu in Hiroshima in een beroemd park en heet ”drager van de hoop”.
Ginkgo is een winterharde, bladverliezende  en tweehuizige loofboom (som ingedeeld als dennenboom) die tot 40 meter hoog kan worden. De oudste boom staat in China en is vermoedelijk 3500 jaar oud. Ginkgo groeit langzaam. Hij heeft een grijsbruine kurkachtige schors en de stam kan één diameter tot vier meter bereiken. De bladeren zijn waaiervormig, leerachtig en langgesteeld. Bovenaan zijn ze ingesneden wat een tweelobbig aspect geeft. Ze hebben vorksgewijs vertakte nerven en hebben daardoor wat van een eendenpoot. In de herfst worden de bladeren prachtig goudgeel. Vanaf de leeftijd van zo’n twintig - dertig jaar begint de ginkgo te bloeien. De mannelijke boom bloeit met hangende aarvormige geelgroene katjes op steeltjes. De vrouwelijke boom draagt kleine gele bloempjes die bestaan uit een steeltje met daarop 2 zaadknopjes in de vorm van eikeltjes waarop het stuifmeel terechtkomt. De vruchten zijn stinkende oranjebruine steenvruchtjes. Alleen de pitten zijn eetbaar. Vanwege de geur worden meestal alleen mannelijke bomen aangeplant.

Geschiedenis
De ginkgo wordt vaak een levend fossiel genoemd. Hij overleefde de ijstijd (160 miljoen jaar geleden) en dit alleen in China. De ginkgo werd sinds lang in China als cultuurboom gekweekt en werd omstreeks de 11e eeuw in Japan geïntroduceerd. Ginkgo werd voor de westerse wereld ontdekt en beschreven door de Duitse wetenschapper Engelbert Kaempfer omstreeks 1712 na een reis in Japan.
De eerste boom werden in 1727 door de VOC in de plantentuin van Utrecht geplaatst en is nu dus bijna  290 jaar oud. Goethe heeft over Ginkgo een mooi gedicht geschreven voor zijn vriendin

Kruidengeneeskunde
In de kruidengeneeskunde is de ginkgo beroemd om zijn werking tegen afnemende hersenfuncties.